รีวิวการ์ตูน Bakuman สนุก เร้าใจ รักใสๆ ประทับใจสุดซึ้ง

Bakuman ผลงานการ์ตูนจากคนแต่ง+คนวาดเดธโน้ต แต่คราวนี้ได้เขียนเรื่องราวถึงสัจธรรมของคนที่อยู่ในวงการเขียนการ์ตูน กว่าการที่จะได้มีผลงานออกมาสู่สายตาผู้คนต้องเจอกับอุปสรรคอะไรบ้าง ไม่ใช่แค่ความสามารถก็ทำให้คุณเป็นนักเขียนการ์ตูนได้ ต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่างเข้าด้วยกัน

โดยตัวเอกของเรื่อง “มาชิโระ โมริทากะ(ไซโค)” เด็กหนุ่มผู้มีพรสวรรค์ในการวาดรูป แต่เขาเป็นคนเรื่อยเปื่อยไม่จริงจังอะไรกับชีวิตเลยใช้ชีวิตแบบไปวันๆ ส่วน “อาคิโตะ ทาคากิ(ชูจิน)”  เด็กหนุ่มผลการเรียนดีเยี่ยมแต่กลับมุ่งไปสู่เส้นทางการเป็นนักเขียนการ์ตูน ชูจินได้เห็นรูปวาดของไซโคจึงได้ทาบทามให้เขามาร่วมสานฝันสู่การเป็นนักเขียนการ์ตูนด้วยกัน

เป็นการ์ตูนที่นำเสนอตีแผ่เส้นทางของนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นได้อย่างไม่มีที่ติ แถมยังอ่านได้แบบเข้าใจแจ่มแจ้งในครั้งเดียว ไม่ต้องมึนงงเหมือนเรื่องเดธโน้ต ที่ต้องอ่านหลายๆรอบในการทำความเข้าใจเนื้อหา ว่ามันพูด(เอี้ย)อะไรกัน

--------------------------------------
เรื่อง : Tsugumi Ohba (สึกุมิ โอบะ)
ภาพ : Takeshi Obata (ทาเคชิ โอบาตะ)
ค่าย : SHUEISHA (ชูเอย์ฉะ)
รายสัปดาห์ : Shonen JUMP (จั๊มพ์)
ลิขสิทธิ์ : NATION EDUTAINMENT (เนชั่น)

ก่อนอื่น ต้องถามเลยว่าคุณจำนักเชียนสองท่านนี้ได้รึเปล่า? ผมว่าแค่เห็นลายเส้น,สไตล์การพูดของตัวละคร ก็น่าร้องอ๋อกันแล้วสองท่านนี้เคยเขียนเรื่อง Death Note มาก่อนครับ แล้วก็ก่อนหน้านั้น (ไม่รู้ว่าจับคู่กันรึยัง) เขียนเรื่อง ฮิคารุ เซียนโกะ

BAKUMAN ตีพิมพ์รายสัปดาห์ในนิตยสารโชเน็นยอดฮิตอย่าง "จั๊มพ์"  และด้วยความเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใครของอาจารย์ทั้งสองท่าน ทำให้เรื่องนี้เป็นที่ติดตามของหลายๆ คนทีเดียว เรื่องนี้เกี่ยวกับ "การเขียนการ์ตูน" ครับ   สะท้อนให้เห็นถึงเบื้องลึกของวงการการ์ตูนรายสัปดาห์ และกล่าวถึงเส้นทางแห่งความฝันของใครหลายๆ คน

ซึ่งผมว่ามันแปลกดี ยิ่งได้ลงในจั๊มพ์ด้วยแล้ว ผมสงสัยจริงๆ ว่าเรื่องนี้จะได้อันดับประมาณเท่าไหร่นะ? ที่สำคัญ ผมเพิ่งจะรู้เนี่ยแหละครับว่าจั๊มพ์เนี่ย ถ้าอันดับการ์ตูนเรื่องไหนไม่ดีจะโดนตัดจบใน 10 ตอน ตอนแรกผมนึกว่าที่โดนตัดจบเป็นได้แค่เพราะตัวนักเขียนเท่านั้นซะอีก  หรือเรื่องการประชุมซีรียส์  อะไรพวกเนี้ย..ความรู้จริงๆ

เรื่องย่อ
"มาชิโระ โมริทากะ" เด็กหนุ่ม ม.ต้น ผู้ปรารถนาจะใช้ชีวิตอย่างราบเรียบ  เขามีอาเป็นนักเขียนการ์ตูนที่ดังในระดับหนึ่ง แต่อาเขาก็ต้องตายไปเพราะทำงานหนัก เพราะงั้นเองจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาเลิกสนใจการ์ตูนไป

แต่แล้วจู่ๆ เมื่อ "ทาคากิ อากิโตะ" ได้เห็นพรสวรรค์อันล้ำเลิศในการวาดการ์ตูนของมาชิโระเข้า จึงเชิญชวนให้เขาจับคู่กัน ทาคากิเขียนเรื่อง มาชิโระวาดรูป  แต่ดูเหมือนมาชิโระจะยังไม่ตกลงแน่ชัด
จนกระทั่ง ทาคากิได้พบความลับสุดยอดเข้า  เมื่อรู้ว่า "อาซึกิ มิโฮะ" สาวสวยที่มาชิโระแอบชอบ และเธอก็ดูจะชอบมาชิโระด้วย นั้น มีความฝันอยากจะเป็นนักพากย์การ์ตูน  เพราะงั้นเอง ทาคากิจึงลากมาชิโระไปหน้าบ้านของเธอ และบอกความฝันของพวกเขาว่าอยากให้การ์ตูนของตนเป็นอนิเม และอยากขอให้เธอมาพากย์เป็นตัวนางเอกให้

เธอก็ตอบตกลง  และมาชิโระที่เอ๋อๆ อยู่ขณะนั้น จู่ๆ ก็พูดขึ้นว่า ถ้าความฝันของพวกเขา และเธอเป็นจริงแล้วเมื่อไหร่ เขา (มาชิโระ) กับเธอจะแต่งงานกัน  ดูท่าว่าเธอจะตอบตกลงซะด้วย.. แต่เงื่อนไขก็คือระหว่างที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย พวกเขาจะไม่เจอหน้ากัน (ยกเว้นในห้องเรียน) ไม่พูดคุยกัน  จะทำแค่ส่งเมล์ให้กำลังใจซึ่งกันและกันเท่านั้น

และแล้วทั้งสองก็ตัดสินใจที่จะใช้ที่ทำงานเก่าของอาของมาชิโระในการเขียนการ์ตูน เป้าหมายแรกคือส่งเรื่องสั้นไปให้ผ่าน และเขียนรายสัปดาห์ จนกระทั่งเมื่อความนิยมเป็นอันดับหนึ่งในนิตยสารจั๊มพ์แล้ว การ์ตูนของพวกเขาจะได้ทำเป็นอนิเม  แต่หนทางนั้นช่างยาวไกลนัก  อุปสรรคมากมาย...รวมทั้งคู่แข่งฝีมือฉกาจก็ถาโถมเข้าใส่พวกเขา..

ตัวละคร (นักเขียน) :
อาชิโรกิ มุโตะ

เป็นนามปากกาของมาชิโระ กับทาคากิ ที่แปลได้ว่า ขอให้ฝันของมาชิโระกับมิโฮะเป็นจริง (อาชิโระ มุโตะ แต่เพิ่ม "กิ" ไว้ตรงกลางด้วย สำหรับทาคากิ)

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง
-"โลกคู่ขนาน"
-"เงินตรา ปัญญา พิชิตโลก"
-"TRAP นักสืบร้อยเล่ห์"

เกี่ยวกับ TRAP
เป็นแนวสืบสวน สอบสวน ที่พวกเขาเขียนลงรายสัปดาห์ แนวเรื่องมีปริศนา และการนำเสนอแบบชวนคิด

อาสึกิ มิโฮะ

นางเอกของเรื่อง อายุเท่ากับ มาชิโระ แอบชอบมาชิโระตั้งแต่ชั้นประถม และมาชิโระก็แอบชอบเธอตั้งแต่ชั้นประถมเหมือนกัน แต่ไม่เคยจะบอกรักกันเลยสักครั้ง กว่าจะรู้ว่าชอบกันก็อยู่ชั้น ม.3 กันแล้ว โดยรู้ในวันที่มาชิโระมาสารภาพว่าจะเป็นนักเขียนการ์ตูน   และได้ขอเธอแต่งงานโดยสัญญาว่าถ้าฝันเป็นจริง (โดยการที่การ์ตูนของมาชิโระได้เป็นอะนิเมะและอาซึกิพากย์ตัวนางเอก) จะมาแต่งงานกัน ทำให้อาซึกิเขินได้วิ่งเข้าบ้านและตอบตกลงกลับมาทางอินเตอร์โฟน โดยมีข้อแม้ว่า จะไม่พบหน้ากันอีกจนกว่าฝันจะเป็นจริง จะคุยกันแค่ทางเมล์ ซึ่งไปซ้ำรอยกับที่ แม่ของอาซึกิ กับอาของมาชิโระเคยทำไว้

นีซึมะ เอย์จิ

อัจฉริยะที่เปิดตัวด้วยวัยเพียง 15 ปี  เขาเป็นคู่แข่งคนสำคัญของมาชิโระและทาคากิ  แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันด้วย  เป็นคนที่เพี้ยนสุดๆ

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง

-"Large Bander"
-"CROW"
-"YELLOW HIT"

เกี่ยวกับ CROW
เป็นการ์ตูนแนวต่อสู้ที่มีตัวเอกลักษณะคล้ายอีกา  ลายเส้นระดับเทพ แต่การพีคเรื่องยังต้องการความช่วยเหลือบ้าง


ฟุคุดะ ชินตะ

อดีตผู้ช่วยของนีซึมะ ในที่สุดเขาก็ผันตัวมาเขียนรายสัปดาห์ได้  เป็นคนนิสัยห้าวๆ แต่ก็พึ่งพาได้  และจัดว่าเป็นตัวฮาของเรื่อง

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง

-"KIYOSHI ไนท์"

เกี่ยวกับ KIYOSHI ไนท์
เป็นการ์ตูนแนวเถื่อนกระจุย ฮากระจาย  เนื้อเรื่องเบาโหวง แต่เน้นความแรง  ลายเส้นเองก็เถื่อนพอๆ กับเรื่อง สมกับเป็นโชเน็นจริงๆ - -


 อาโอกิ โค (อาโอกิ ยูริโกะ) & นาคาอิ ทาคุโร่
   

นาคาอิทำงานเป็นผู้ช่วยมาสิบปีกว่าจนฝีมือด้านฉากและเอฟเฟกนั้นเข้าขั้นเทพ แต่แล้วความฝันที่จะลงรายสัปดาห์ก็เป็นจริงเมื่อ อาโอกิ โค มาจับคู่กับเขา ถึงแม้ว่าเธอจะไม่พอใจงานภาพไปช่วงหนึ่งก็ตาม ( คู่นี้ดูยังไงก็ไม่เข้ากันครับ ฟันธง)

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง

-"hideout door"

เกี่ยวกับ hideout door
เป็นการ์ตูนแฟนตาซีที่ไม่เหมาะกับจั๊มพ์เอาซะเลย ภาพสวยงาม และมีเนื้อเรื่องที่ล้ำลึกมาก อย่างไรก็ตามยังขาดความเคลื่อนไหวและไม่มีจุดสนุกของเรื่อง


ฮิรามารุ คาสึยะ

ได้รับการกล่าวว่าเป็น "อัจฉริยะคนละแบบกับนีซึมะ" เขาไม่เคยคลุกคลีกับการ์ตูน พอได้อ่านจั๊มพ์ครั้งเดียวก็เขียนการ์ตูนเลย แต่พักหลังเริ่มท้อซะแล้ว (ชอบอาโอกิ โค หลังๆมานี้ฮามากๆ 55)

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง

-"ตัวนากหมายเลข 11"

เกี่ยวกับ ตัวนากหมายเลข 11
ตัวนากที่มีความคิดแปลกๆ อยากเปลี่ยนแปลงโลก ใช้คำพูดที่เป็นประโยคเด็ดๆ นอกจากนั้นก็ไม่รู้อะไรเลย  แต่ได้รับความนิยมเอามาก


หมะไคโนะ โคจิ (KOOGY)

ศิลปินชื่อดังที่มีผลงานเพลงระดับ TOP 3 ของญี่ปุ่น  ที่จู่ๆ ก็อยากเขียนการ์ตูนเพราะรู้ว่าตนมีฝีมือ (เหรอ?) ชื่ออ่านว่า คูจี้ แต่แนะนำให้เรียก คุกกี้

ผลงานที่ปรากฎในเรื่อง

-"คัลเลอร์ฟูลซิคัล"

เกี่ยวกับ คัลเลอร์ฟูลซิคัล
การ์ตูนห่าเหวอะไรก็ไม่รู้ ภาพยึกยือดูไม่รู้เรื่อง จะอาร์ตก็ให้มันพอดีๆ หน่อย  ออกแนวหลุดโลกจนต้องทำใจ

อ่า...อยากจะเขียนรายละเอียดให้มันถี่ๆ กว่านี้  แต่ไม่แล้วล่ะ...ดูสิ ยาวยืดเลย

วิเคราะห์เรื่อง
ตอนแรกจะสื่อถึงความพยายามของมาชิโระและทาคากิที่จะได้ลงรายสัปดาห์ ซึ่งพอได้ลงแล้วก็จะเป็นการแข่งขันกันที่อันดับจากไปรษณียบัตรที่ผู้อ่านส่งมา  ตัวละครทุกตัวในเรื่องล้วนมีเรื่องราวที่ต่างกันออกไป  ส่วนตัวแล้วถูกใจนีซึมะพอสมควร ตอนแรกผมคิดว่าเป็นพวกบ้าๆ ที่เอาแต่ใจตัวเอง  แต่พออ่านมาหลังๆ ก็รู้สึกว่าเป็นคนที่เป็นกลางที่สุด  ส่วนมาชิโระก็เท่ห์ดีครับ  แต่สิ่งที่ผมสงสัยตอนนี้มีสองอย่าง คือ ถ้านีซึมะได้อันดับ 1 แล้ว เค้าอยากจะตัดเรื่องอะไรน้า~

ความเห็นส่วนตัว
เป็นการ์ตูนที่สื่อเนื้อเรื่องให้เรารู้สึกว่าได้จับตาดูเส้นทางความฝันของมาชิโระและทาคากิ
ถ้าจะให้พูดก็คือ เป็นการ์ตูนที่มีพล็อตเรื่อง "สมจริง" มากๆ นั่นคือ "พล็อตเรื่องที่เป็นชีวิต" 
ด้านลายเส้นไม่ต้องพูดมาก อาจารย์สองท่านนี้ได้ฝากผลงานอย่างเดธโน๊ตอันลือชื่อ  ส่วนการเดินเรื่องนั้นไม่ทำให้เราเบื่อได้เลย (พูดยาว แต่เข้าใจได้ก็สนุก) ผมมองว่าเรื่องนี้ไม่มีจุดที่แรงๆเลย  คือเป็นไคลแม็กซ์ขึ้นมาน่ะครับ  เรื่องเดินไปเรื่อยๆ อย่างสนุก  การสอดแทรกมุกก็ดูไม่ติดขัด แต่ผมก็ชอบนะ การพีคเรื่องที่ดูธรรมชาติ ไม่เร่งและยืดจนเกินไปด้วย

และที่ผมประทับใจมากๆก็คือจุดที่เป็นมุกนั้นเขียนออกมาได้ฮาและเป็นธรรมชาติดีมากๆ ไม่เบื่อและไม่จำเจใดๆเลย และอีกจุดก็คือ นางเอกของเรื่อง อาสึกิ ที่เขียนออกมาได้น่ารักมากๆ บทของเธอกับพระเอกของเราก็เข้ากันได้ดีมาก บางฉากบางตอนนั้นซึ้งจนกินใจน้ำตาแทบไหลเลยล่ะ ชอบตรงนี้จริงๆ (ความเห็นส่วนตัวเจ้าของบล็อคนี้ล้วนๆ)

คะแนน
ภาพ : 10 : ถึงแม้จะไม่ได้วาดฉากอะไรใหญ่โตอลังการ แต่มีการวาดภาพแบบเน้นมุมที่ดีที่สุด (ไม่เชื่อลองดูแบบร่างกับต้นฉบับ มุมต่างกันเยอะนะครับ) ดูก็รู้ว่าใช้ปากการะดับเทพแล้ว ที่สำคัญสุดคือมีชีวิตชีวา ตัวละครดูมีแอ็คชั่น
เนื้อเรื่อง : 9 : ขาดไปนิดคือน่าจะปรับน้ำหนักของเรื่องให้ต่างกันบ้าง แต่ถ้าดูตามความเป็นจริง แบบนี้แหละดีที่สุด เพราะเขียนมาแนวนี้ก็เลยเน้นเนื้อเรื่องที่ไม่หนักมาก ดีแล้วครับ
ตัวละคร : 10 : ดีไซน์ให้มีเอกลักษณ์สูง ทั้งยังดูมีความสำคัญพอๆ กัน  สังเกตง่ายๆ คือ  เวลาคุณอ่าน จะไม่มีใครเลยที่คุณไม่พอใจกับคาแร็คเตอร์ของเขา,เธอ
บรรยากาศ : 9 : บรรยากาศคงไม่ครีเอตได้อลังการมากมายอะไรนัก แน่นอนก็เพราะแนวเรื่องอีกนั่นแหละ

รวม : 9.5 : น่าซื้อมาเก็บไว้เป็นอย่างยิ่ง แต่คงต้องตั้งใจอ่าน  ถ้าคิดจะอ่านผ่านๆ ล่ะก็คงไม่ได้อะไร  ที่สำคัญที่แหละเป็นบทเรียนอย่างดีว่าอย่ารีวิวโดยผ่านๆ เด็ดขาด

รีวิวการ์ตูน Bakuman

ที่มา 

supernovaxlll.exteen.com
zreast.exteen.com
pirun.ku.ac.th